قضاوت ممنوع

دنیا را با نگرش خود می بینی.فقط تو اینجور می بینی

با قضاوت هایمان،چگرهای همدیگر را شرحه شرحه نکنیم

من یکی که خیلی دهنم صاف شده .ازاین بابت مورد عنایت خیلی از دوستان بودم

آوردگاه ذهن معیوب و معلول

از مسیرهای بی سر انجام که در خستگی اشتراک نظر دارند 

می نالیم

 فریاد شادی هایمان را لایک می کنیم

 در باطن با خود به جنگ، دشنه از نیام ببیرون کشیده ایم

....گرسنگان، سیر ظاهریم

  به اشتراک اشگ در سیاووشان رضایت می دهیم

 افسوس که ما در باطل  زمان،گرفتار آمده ایم

ستم دیدن و به خاموشی گراییدم آئینمان شد

چشمه ها را آلوده کرده ایم و در انتظار زلال رود به انتظار نشسته ایم


قاصد روزهای ابری داروک کی میرسد باران